Του
παπά-Σάκη η παπαδιά
λιάζεται
σε μια αμμουδιά·
ποζάρει
σαν το μανεκέν,
τα λάγνα
μάτια της με καίν’!
Εγώ, ένας
διάκος μοναχός,
την
αγαπώ, μα είμαι φτωχός·
κι η
παπαδιά είναι του παπά,
μα εμένα
λέει πως αγαπά.
Του
βράζει συνεχώς φακή,
να κάνει
τον παπά παχύ,
να ‘ναι
βαρύς, σπίτι να μένει,
κι η
παπαδιά μ’ εμέ να βγαίνει.
Ξάφνου,
μια μέρα φοβερή,
σκάει ο
παπάς απ’ το φαΐ.
Διάγνωση
κάνει ο γιατρός:
«παπά
μου, ψεύδεσαι και τρως.
Νηστεία
θέλεις, αυστηρή,
διαλογισμό
και προσευχή,
πρέπει
σκληρά να ασκηθείς,
απ’ τα
κιλά ν’ απαλλαγείς».
Τότε ο
παπάς τ’ αποφασίζει,
τα γένια
του ευθύς ξυρίζει,
από την
παπαδιά χωρίζει
και στο
Θιβέτ μετακομίζει.
Έγινε
τώρα Βουδιστής,
και
Σαολίν πολεμιστής.
Βρήκε
γαλήνη στην ψυχή
κι έχτισε
φοβερό κορμί.
Του
παπά-Σάκη η παπαδιά
είναι
δική μου τώρα πια.
Σαν τη
γοργόνα κολυμπά,
με λάγνο
βλέμμα με κοιτά!
Οκτώβριος 2018 - Συμμετοχή στον 6ο Παγκόσμιο Διαγωνισμό Έμμετρης Σάτιρας «ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗΣ»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου